تبیین و تاثیر کمال‌جوئی بر شیوه فرزندپروری با تاکید بر آموزه‌های نهج‌البلاغه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار، گروه معارف، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر کمال‌جوئی بر شیوه فرزندپروری، با تاکید بر آموزه‌های نهج‌البلاغه است؟ با استفاده از روش تحلیل مضمون، داده‌های حاصل از بیانات امیرالمومنین(ع) در نهج‌البلاغه مفهوم‌سازی شد. براساس این مفاهیم، مضامین اولیه (استواری، صداقت، نیّت سالم، خویشتن، شخصیت، آمادگی، پذیرش، استحقاق، آموزش، وفاق، ارتباط سازنده)، و مضامین سازمان‌دهنده (استحکام، تثبیت، تربیت، سرشت، منش، شایستگی، قابلیت، کمال، لیاقت، پیوستگی، مراوده) به دست آمد. با ترکیب و ادغام مضامین سازمان‌دهنده نزدیک به هم، پنج مضمون فراگیر شامل تحکیم خانواده، بالندگی شخصیت، شکوفایی استعدادها، ارتقاء قابلیت‌های اجتماعی و توسعه ارتباطات انسانی با تاکید بر آموزه‌های نهج‌البلاغه استخراج گردید.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Elucidation and Impact of Perfectionism on Parenting Style with Emphasis on the Teachings of Nahj al-Balagha

نویسنده [English]

  • Asghar Rajabi Dehborzoei
Assistant Professor, Department of Education, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]

The present research aims to examine the influence of perfectionism on parenting style, with an emphasis on the teachings of Nahj al-Balagha. Using the content analysis method, the data obtained from the statements of Imam Ali (AS) in Nahj al-Balagha were conceptualized. Based on these concepts, primary themes (steadfastness, honesty, sincere intention, self, personality, readiness, acceptance, entitlement, education, concordance, constructive communication) and organizing themes (strength, consolidation, upbringing, disposition, nature, competency, capability, perfection, eligibility, continuity, interaction) were obtained. By combining and integrating the organizing themes closely, five comprehensive themes were extracted, including strengthening the family, personal character development, talent blossoming, enhancement of social skills, and development of human relationships, with an emphasis on the teachings of Nahj al-Balagha.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Human Relationships
  • Personality
  • Family
  • Parenting
  • Perfectionism
  • Nahj al-Balagha
  • Imam Ali (AS)
نهج‌البلاغه.
آیت‌اللهی، زهرا (1389). مهارتهای زندگی خانوادگی در آینه آیات و روایات. قم: دفتر نشر معارف.
آیت‌اللهی، زهرا؛ نامجو، بتول؛ بداغی، فاطمه؛ سیاح، مونس (1399). دانش خانواده و جمعیت. قم: دفتر نشر معارف.
برک، لورای (1381). روانشناسی رشد (از لقاح تا کودکی). ترجمه یحیی سید محمدی. تهران: ارسباران، ج1.
بهجت‌پور، عبدالکریم؛ رضائی اصفهانی، محمدعلی؛ کمالی، علیرضا (1386). تفسیر موضوعی قرآن. به کوشش علیرضا کمالی. قم: نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها.
بهشتی، احمد (1384). تربیت از دیدگاه اسلام. قم: ایران.
بهشتی، سعید؛ افخمی اردکانی، محمدعلی (1386). تبیین مبانی و اصول تربیت اجتماعی در نهج‌البلاغه. تربیت اسلامی، 2(4)، ص39-7.
پناهی، علی احمد (1397). معرفی سبک فرزندپروری بامریند و ارزیابی آن با نگاهی به گزاره‌های اخلاقی- اجتماعی اسلامی. پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، 24(117)، ص134-109.
جباران، محمدرضا (1392). طلاق عاطفی. رهتوشه راهیان نور، شماره 116، ص430-450.
جهانگیرزاده، محمدرضا؛ صادقی سرشت، علی؛ شکری، حسن (1398). رابطه دینداری و کمال‌گرایی والدین با سبک فرزندپروری. اسلام و پژوهش‌های روانشناختی، 5(11).
حق‌شناس، سید جعفر (1386). خانواده در اسلام. رهتوشه راهیان نور، شماره‌ 73، ص571-582.
حکاک، محمد؛ جعفری، میثم؛ ویشلقی، مهدیه (1399). واکاوی استراتژی سکوت براساس آموزه‌های نهج‌البلاغه. علوی، 11(2)، ص24-3.
خسروشاهی، قدرت‌الله؛ دانش‌پژوه، مصطفی (1378). فلسفه حقوق. قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ سوم.
دیویی، جان (1341). دموکراسی و آموزش و پرورش. ترجمه امیرحسین آریان‌پور. تهران: موسسه انتشارات فرانکلین.
ذاکر، علی (1381). اصول ارتباطات انسانی و روابط عمومی. روابط عمومی، شماره33، ص57-47.
رجبی، محمود (1380). انسانشناسی. قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
سالاری‌فر، محمدرضا؛ موسوی اصل، مهدی، شجاعی؛ محمدصادق؛ دولت‌خواه، محمد (1394). بهداشت روانی با نگرش به منابع اسلامی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
سبحانی، جعفر؛ محمدرضایی، محمد (1392). اندیشه اسلامی. قم: نشر معارف.
سبحانی‌نژاد، مهدی؛ رضایی فریمانی، منیره (1390). ماهیت تربیت اجتماعی از دیدگاه امام علی(ع). پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 19(13)، ص33-9.
سروستان، نرگس (1398). بررسی مفاهیم شخصیت و نظریه‌های مختلف مرتبط با آن. پیشرفتهای نوین در روانشناسی، 2(12)، ص121-92.
شریعتمداری، علی (1378). روانشناسی تربیتی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
شیرکرمی، جواد (1396). تحلیل رابطه دوسویه تربیت و اجتماع. ترویج علم، 8(13)، ص40-23.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1410ق). الحکمة المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه. بیروت: دار احیاء التراث العربی الرابعه، ج7.
عربیان، رحیم (1380). اندیشههای بشری و فرهنگ توسعه. تهران: نشر کیفیت، ج1.
فرنودیان، پریسا؛ اسدزاده، حسن؛ ابراهیمی قوام، صغری (1392). رابطه بین شیوه‌های فرزندپروری والدین با کمال‌گرایی و خودتنظیمی و مقایسه آن در دانش آموزان خانواده‌های تک‌فرزند و چند فرزند. پژوهش‌های کاربردی در علوم رفتاری، شماره 16.
فرهنگی، علی اکبر (1382). ارتباطات انسانی(مبانی). تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا.
کانت، امانوئل (1374). تعلیم و تربیت. ترجمه غلامحسین شکوهی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
گاردنر، ویلیام (1386). جنگ علیه خانواده. ترجمه معصومه محمدی. قم: دفتر مطالعات و تحقیقات زنان.
ماسن، هنری؛ کیگان، جروم، کانجر، جان جین؛ هوستون، آلتاکارول (1395). رشد و شخصیت کودک. ترجمه مهشید یاسایی. تهران: نشر مرکز.
مجلسی، محمدباقر (1403ق). بحار الانوار الجامعه الدرر اخبار الأئمه الاطهار. بیروت: موسسه الوفاء، ج100، 98.
مداحی، فهیمه (1401). بررسی شیوه‌های فرزندپروری از دیدگاه نهج‌البلاغه. در: شیروان: چهاردهمین همایش ملی علمی- پژوهشی روانشناسی و علوم تربیتی.
مصباح یزدی، محمدتقی (1391). اخلاق در قرآن. قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، ج3.
مطهری، مرتضی (1382). مجموعه آثار: فطرت. قم: صدرا، ج3.
میکل، آندره؛ هانری، لوهان (1393). اسلام و تمدن اسلامی. ترجمه حسن فروغی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی(سمت)، ج2.
نصر، سید حسین (1386). اسلام سنّتی در دنیای متجدد. ترجمه‌ محمد صالحی. تهران: دفتر پژوهش و نشر سهرودی.